کد مطلب:225719 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

ولادت مبارک
حضرت معصومه علیهاالسلام، فرزند بلافصل حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در سحرگاه روز اول ماه ذی القعده، سال 173 هجری قمری، از دامان مادری عفیفه و پاكدامن، حضرت نجمه (س)، مادر بزرگوار حضرت علی بن موسی الرضا (روحی له الفداه) در مدینه پا به جهان هستی گذاردند [1] .

این بانوی بزرگ اسلام، دوران كودكی و جوانی را در محیطی مملو از صفا و معنویت، و در محضر بهترین برگزیدگان خدا سپری كردند. ایشان علاوه بر كسب مكارم اخلاقی،



[ صفحه 159]



به كسب فیض از دریاری معرفت و علم و معنویت نیز پرداختند. از آنجایی كه این بانوی بزرگوار در مرتبه ی بسیار بالایی از معرفت و ایمان قرار گرفته بودند، كسی لیاقت همسری ایشان را نداشت؛ بنابراین آن بانوی مكرم همسری اختیار نكردند. ایشان در دوران فقدان حضور پدر بزرگوار، و هجرت آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام، همانند عالمه یی غیر معلمه، به هدایت و پاسخ گویی سؤالات و امور شیعیان مشغول بودند. از این جهت، آن حضرت (س)، خود از محدثین و راویان بزرگ آل محمد صلی الله علیه و آله محسوب می شوند. احادیثی چند از آن بزرگوار در كتب بزرگ شیعه نقل شده است. كه چند نمونه از آنها را به عنوان تبرك نقل می كنیم.


[1] آيت الله شيخ علي نمازي، مستدرك سفينة البحار، ج 8، ص 257، سيدة المعصومه، ص 65، وديعه آل محمد (ص)، ص 5، حضرت معصومه (س)، فاطمه دوم، ص 111.